Passio Scilitanorum - Die Akten der Märtyrer von Scili

Bei den Scilitanischen Märtyrern handelt es sich um eine Gruppe von Christen, die am 17. Juli 180 n. Chr. in ⇒ Karthago wegen ihres christlichen Glaubens hingerichtet wurden. Der erhaltene Märtyrerbericht (Passio sanctorum Scilitanorum) ist eines der ältesten Zeugnisse der Kirche im römischen Africa und das älteste christliche Dokument in lateinischer Sprache.

Passio Sanctorum Scilitanorum

Die Akten der Märtyrer von Scili

1. Praesente bis et Claudiano consulibus, XVI Kalendas Augustas, Kartagine in secretario inpositis Sperato, Nartzalo et Cittino, Donata, Secunda, Vestia, Saturninus proconsul dixit: potestis indulgentiam domni nostri imperatoris promereri, si ad bonam mentem redeatis.
Unter dem zweiten Konsulat des Präsens und dem ersten des Claudian wurden am 17. Juli zu Karthago Speratus, Nartzalus und Zittinus sowie Donata, Secunda und Vestia dem Prokonsul Saturninus in seinem Amtszimmer vorgeführt. Der Prokonsul sprach: „Ihr könnt die Gunst unseres Herrn, des Kaisers, zurückgewinnen, wenn ihr wieder Vernunft annehmt.“
2. Speratus dixit; numquarn malefecimus, iniquitati nullam operam praebuimus; numquam malediximus, sed male accepti gratias egimus; propter quod imperatorem nostrum observamus.Speratus antwortete: „Wir haben niemals Unrecht getan und uns nicht mit ungehörigen Dingen abgegeben. Wir haben nie geflucht, sondern vielmehr Dank gesagt, wenn wir schlecht behandelt wurden. Auch unserem Kaiser erweisen wir die schuldige Ehre.“
3. Saturninus proconsul dixit: Et nos religiosi sumus, et simplex est religio nostra, et iuramus per genium domni nostri imperatoris et pro salute eius supplicamus, quod et vos quoque facere debetis.Der Prokonsuls Saturninus erwiderte: „Auch wir sind fromm. Unser Kult ist einfach. Wir schwören bei dem Genius unseres Herrn, des Kaisers. Wir beten für sein Wohl, und das müsst ihr auch tun.“
4. Speratus dixit: Si tranquillas praebueris aures tuas, dico mysterium simplicitatis.Speratus antwortete: „Wenn du mir einmal ruhig Gehör schenkst, dann will ich dir das Mysterium der Einfalt erklären.“
5. Saturninus dixit: Initianti tibi mala de sacris nostris aures non praebebo; sed potius iura per genium domni nostri imperatoris.Saturninus: „Wenn du mir Schlechtigkeiten über unseren Kult beibringen willst, höre ich dich nicht an. Schwöre lieber beim Genius unseres Herrn, des Kaisers!“
6. Speratus dixit: Ego imperium huius seculi non cognosco; sed magis illi Deo servio, quem nemo hominum vidit nec videre his oculis potest, furtum non feci; sed siquid emero, teloneum reddo: quia cognosco domnum meum, regem regum et imperatorem omnium gentium.Speratus: „Ich erkenne das Gottkaisertum dieser Welt nicht an; vielmehr diene ich jenem Gott, den kein Mensch sieht, noch je mit seinen Augen sehen kann. Ich habe nie gestohlen. Wenn ich mir etwas kaufe, zahle ich den Zoll. Denn ich kenne meinen Herrn, den König der Könige, den Kaiser aller Völker.“
7. Saturninus proconsul dixit ceteris: Desinite huius esse persuasionis.
Speratus dixit: Mala est persuasio homicidium facere, falsum testimonium dicere.
Der Prokonsul Saturninus sprach zu den übrigen: „Lasst ab von diesem Aberglauben!“
Speratus antwortete: „Schlecht ist jener Aberglaube, der zu Mord und falschem Zeugnis treibt.“
8. Saturninus proconsul dixit: Nolite huius dementiae esse participes.
Cittinus dixit: Nos non habemus alium quem timeamus, nisi domnum Deum nostrum qui est in caelis.
Der Prokonsul Saturninus aber wandte sich an die anderen: „Macht euch nicht zu Mitschuldigen bei einem solchen Irrsinn!“
Zittinus antwortete: „Wir fürchten niemanden außer dem Herrn, der im Himmel ist.“
9. Donata dixit: Honorem Caesari quasi Caesari; timorem autem Deo. Vestia dixit: Christiana sum. Secunda dixit: Quod sum, ipsud volo esse.Donata aber sprach: „Hochachtung gebührt dem Cäsar als dem Cäsar; Gott allein aber fürchten wir.“
Vestia bekannte: „Ich bin Christin.“
Sekunda sagte: „Was ich bin, das will ich bleiben.“
10. Saturninus proconsul Sperato dixit: Perseveras Christianus? Speratus dixit: Christianus sum; Et cum eo omnes consenserunt.Der Prokonsul Saturninus wandte sich an Speratus: „Du bestehst darauf, Christ zu bleiben?“
Speratus antwortete: „Ich bin Christ.“
Und alle stimmten ihm zu.
11. Saturninus proconsul dixit: Numquid ad deliberandum spatium vultis? Speratus dixit: In re tam iusta nulla est deliberatio.Der Prokonsul Saturninus fragte: „Wollt ihr noch einige Zeit zum Überlegen haben?“
Speratus sprach: „In einer so gerechten Sache bedarf es keiner Überlegung mehr.“
12. Saturninus proconsul dixit: Quae sunt res in capsa vestra? Speratus dixit: Libri et epistulae Pauli viri iusti.Der Prokonsul Saturninus fragte: „Was habt ihr für Sachen in eurer Büchse?“
Speratus antwortete: „Bücher und Briefe des Paulus, eines gerechten Mannes.“
13. Saturninus proconsul dixit: Moram XXX dierum habete et recordemini, Speratus iterum dixit: Christianus sum; et cum eo omnes consenserunt,Der Prokonsul Saturninus sprach: „Ihr bekommt einen Aufschub von dreißig Tagen. Überlegt es euch noch einmal!“
Speratus sagte wiederum: „Ich bin Christ.“
Und alle stimmten ihm zu.
14. Saturninus proconsul decretum ex tabella recitavit: Speratum, Nartzalum, Cittinum, Donatum, Vestiam, Secundam et ceteros ritu Christiano se vivere confessos, quoniam oblata sibe facultate ad Romanorum morem redeundi obstinanter perseveraverunt, gladio animadverti placet.Der Prokonsul Saturninus verkündete das Urteil von der Tafel: „Speratus, Nartzalus, Zittinus, Donata, Vestia, Sekunda und die übrigen haben bekannt, dass sie nach dem Ritus der Christen leben. Obwohl ihnen die Möglichkeit der Rückkehr zum römischen Kult gegeben wurde, blieben sie hartnäckig. Es wird daher beschlossen und verkündet: Sie sollen mit dem Schwerte hingerichtet werden.“
15. Speratus dixit: Deo gratias agimus. Nartzalus dixit: Hodie martyres in caelis sumus: Deo gratias.Speratus rief: „Wir danken Gott!“
Nartzalus sagte: „Heute werden wir als Märtyrer im Himmel sein! Gott sei Dank!“
16. Saturninus proconsul per praeconem dici iussit: Speratum, Nartzalum, Cittinum, Veturium, Felicem, Aquilinum, Laetantium, Ianuariam, Generosam, Vestiam, Donatam, Secundam duci iussit.Der Prokonsul Saturninus ließ durch den Herold ausrufen: „Ich habe befohlen, dass Speratus, Nartzalus, Zittinus, Veturius, Felix, Aquilinus, Lätantius, Januaria, Generosa, Vestia, Donata und Secunda zur Hinrichtung abgeführt werden.“
17. Universi dixerunt: Deo gratias. Et ita omnes simul martyrio coronati sunt, et regnant cum Patre et Filio et Spiritu Sancto per omnia secula seculorum, amen.Alle riefen: „Gott sei Dank!“
Sie wurden alle zugleich durch das Martyrium gekrönt, und nun herrschen sie mit dem Vater, dem Sohn und dem Heiligen Geist in alle Ewigkeiten. Amen.